Blogs
Rolverandering pakt niet altijd goed uit
Het hoofd van de afdeling financiën - ik noem hem voor het gemak maar even Joop - belt me met een onsamenhangend verhaal. Vier jaar geleden was hij nog gewoon medewerker, en nu hij hoofd van de afdeling is, vindt hij er eigenlijk niets meer aan. Het loopt niet op zijn afdeling en er is een flinke ruzie ontstaan op de werkvloer, wat een grote invloed heeft op de sfeer. Mensen die zich nooit ziek melden, doen dat nu ineens wel en het werk blijft liggen. Waar de ruzie vandaan komt is hem volkomen onduidelijk. Op mijn vraag wat ik voor hem kan doen, blijft het stil, want daar is hij niet op voorbereid! Duidelijk een geval van te dicht op de problemen zitten, waardoor je niet meer ziet wat er aan de hand is.
Na wat vragen van mijn kant stelt hij voor dat ik zijn vijf medewerkers interview over wat er in vredesnaam aan de hand is, zodat ik daarna hem kan adviseren over wat hem te doen staat.
Uit de interviews wordt veel duidelijk. De medewerkers hebben, zoals het financiële mensen betaamt, de neiging om alles zeer gedetailleerd te vertellen. Mijn kracht om hoofdlijnen vast te houden komt hier goed van pas! Ik ontdek al snel dat Joop zelf het probleem is. Joop geeft geen leiding, laat de dingen lopen. Voorbeeld: omdat de werkdruk hoog is, heeft de directie een extra arbeidsplaats toegewezen, maar Joop doet daar niets mee, er komt niet eens een vacature. En hij laat mensen zelf bepalen wie wat moet doen en ziet daarbij over het hoofd dat de bijdehantere types zo de leuke klusjes kapen en dat de vervelende opdrachten steeds bij dezelfde, minder goed gebekte mensen terechtkomen. Die ruzie, die snap ik wel. En dat niemand Joop durft te zeggen waar het op staat, snap ik ook: iemand met wie je, net als toen je vroeger nog gewoon collega's was, tijdens de lunch een wandelingetje maakt, zeg je niet zomaar dat hij het niet goed doet.
Dat moet ik dus maar gaan doen. Ik maak een afspraak met Joop en vertel wat ik heb gehoord. Joop is teleurgesteld, omdat niemand hem de waarheid heeft gezegd. Ik geef hem de tijd om de boodschap binnen te laten komen. Joop moet eerst zelf even kunnen nadenken.
Joop heeft zijn keuze snel gemaakt. Want diep in zijn hart weet hij ook wel dat hij niet op de juiste plek zit. Vanaf het moment dat hij leidinggevende werd, heeft hij slecht geslapen door alle zorgen die hij heeft. Hij is er gewoon niet goed in. Dat het zo uit de hand liep op zijn afdeling is niet leuk en erg confronterend, maar het is hem nu wel helder. Ik help hem om op een elegante manier een stap terug te zetten en weer te gaan doen waar hij goed in is en wat hij leuk vindt. Inmiddels zijn we een paar maanden verder. Het gaat goed op de afdeling. De ruzies zijn voorbij, er wordt weer gewandeld tijdens de lunch, de mensen zijn veel opener naar elkaar. En Joop slaapt weer.
Aantekening: Joop was goed in zijn vak toen hij nog gewoon medewerker was. Dat hij daarom leidinggevende werd, was zeker niet het beste wat hem kon overkomen.
Geschreven door Marja Davids